Echtscheiding

Zodra je aan je kind vertelt dat jullie gaan scheiden, krijg je te maken met heftige emoties. Natuurlijk beleeft ieder kind een scheiding op zijn eigen manier. Hoe een kind het beleeft, hangt bijvoorbeeld af van zijn karakter en leeftijd. De manier van scheiden heeft hierop ook een grote invloed. Voor jullie kinderen is het veel prettiger als jullie in goed overleg uit elkaar gaan dan wanneer jullie met veel ruzie gaan scheiden.
Zeker in het begin zijn kinderen vaak boos en verdrietig. Kinderen gaan ervanuit dat papa en mama altijd samen blijven. Er gaat veel voor ze veranderen waar ze niet zelf voor gekozen hebben. Deze boosheid kan zich uiten in ineens ruzie maken met vriendjes, thuis grenzen opzoeken in gedrag, weer gaan bedplassen, etc.

En de kinderen ….

Bang en eenzaam
Behalve boos en verdrietig, worden veel kinderen bang. Hun veilige bekende leventje is ineens verdwenen en de toekomst is onzeker. Dit kan ook een gevoel van eenzaamheid geven.

Opgelucht
Natuurlijk kan je kind zich ook opgelucht voelen. Dat geldt vooral voor kinderen vanaf tien jaar. Als de laatste jaren van je huwelijk vol ruzie of misschien zelfs agressie zijn geweest, is het voor een kind bevrijdend om in rustiger vaarwater te komen.

Loyaliteitsconflict
Veel kinderen komen tijdens of vlak na de scheiding van hun ouders in een loyaliteitsconflict terecht. Ze willen niet kiezen tussen hun ouders en kunnen dat waarschijnlijk ook niet. Als je kind jou steunt, doet het voor zijn gevoel de andere ouder tekort, en andersom. Er ontstaat een innerlijk conflict wanneer je kind zich onder druk gezet voelt om te moeten kiezen tussen zijn ouders.
Belangrijk is hierbij dat het kind niet hoeft te kiezen en dat je niet kwaad spreekt
over de andere ouder in het bijzijn van de kinderen.

Schuldgevoel

En dan is er nog het schuldgevoel. Veel kinderen denken dat zij de oorzaak zijn van de scheiding van hun ouders. Vooral jonge kinderen hebben hier last van. Het kan gebeuren dat je kind nog lang blijft hopen dat jullie weer bij elkaar komen. Wees eerlijk en duidelijk dat dit niet meer gaat gebeuren Pubers kunnen zich ook flink zorgen maken. Sommigen zoeken buitenshuis afleiding op, terwijl andere pubers juist verantwoordelijkheden in het gezin op zich nemen.

Veel ouders en kinderen komen er wel samen uit, maar even zoveel ouders en kinderen lopen toch vast. Mochten er zich situaties voordoen waarbij je als ouder denkt nu weet ik het even niet meer (je hebt tenslotte ook je eigen heftige emoties in deze periode) dan kan ik als coach met jullie mee kijken wat nodig is om weer op weg te kunnen.