Een gewond hart
De Corona-tijd nodigt uit tot creativiteit. Bij mij althans. Ik wilde al lang eens een speksteen bewerken en dat heb ik de afgelopen week gedaan. Zo’n ruw stuk steen vijlen, vijlen, vijlen en dan schuren, schuren, schuren en tot slot polijsten. Er ontstond een hart aan één kant, de andere kant van de steen was erg ruw. Ik besloot het zo te laten. Het werd voor mij een symbool voor een ‘gewond hart’.
Een lege Dam in Amsterdam
Vele harten zijn gewond geraakt. Het is vandaag 4 mei en zojuist keek ik tv en zag onze koning op een lege dam in Amsterdam staan. Zo’n lege Dam vond ik misschien nog wel indrukwekkender dan een overvolle zoals voorgaande jaren. Alle gruwelijkheden uit die oorlogsjaren, vreselijk. Mensen die hun geliefden, hun kinderen, hun ouders, hun vrienden kwijt zijn geraakt. Elkaar uit het oog verloren en elkaar nooit meer hebben gezien.
En ook nu raken harten gewond, niet door oorlog hier in Nederland maar wel door verlies.
Deze periode van Corona met al zijn noodzakelijke maatregelen zorgt bij heel veel mensen voor verlies. Verlies door overlijden van een dierbare, het niet of heel beperkt aanwezig kunnen zijn bij het overlijden. Velen hebben geen afscheid kunnen nemen van familie, vrienden of bekenden. Verlies van de mogelijkheid om een afscheid vorm te geven zoals je dat had gewild of had gewenst voor diegene. Elkaar niet kunnen omhelzen en aanraken om troost te bieden. Maar ook mensen die hun baan verliezen, hun bedrijf verliezen, ouderen die zich heel erg eenzaam voelen in de verpleeghuizen, ook dat zijn enorme verliezen die een hart ingrijpend kunnen verwonden. Maar ook al de mensen werkzaam in de zorg die hele zware weken hebben gehad met daarin zoveel meer angst, verlies en verdriet, hun harten hebben zeker ook verwondingen opgelopen.
Voorzichtig wat gaan vijlen
Ik hoop dat alle mensen die nu een gewond hart oplopen met de tijd, door voorzichtig wat te vijlen en te schuren, schuren en nog eens te schuren de schoonheid van hun hart weer kunnen hervinden. Met een wond die is geheeld maar waar de littekens altijd zichtbaar op zullen blijven.
Vind je het moeilijk en zou je daar wat ondersteuning bij willen hebben, mail me dan. We vinden een manier online of offline (ik maak gebruik van een prachtig online programma ter ondersteuning van de gesprekken) zodat we samen heel voorzichtig jouw gewonde hart weer wat kunnen gaan vijlen, schuren en tenslotte polijsten.
Liefs Carola Munster
Rouwbegeleider
www.mooi-leven.nu